اولویت بندی عوامل اثر گذار بر توسعه نظام مدیریت دانش در مراحل چرخه مدیریت دانش (مطالعه موردی: شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی)

مدیریت دانش در سازمان¬ها در حال تبدیل شدن به پیش¬نیازی است که برای ایجاد مزیت رقابتی ضروری است و این موضوع را باید در نظر داشت که با عدم اجرای مدیریت دانش دارایی¬های دانشی با خروج افراد از بین خواهد رفت که این موضوع در نهایت منجر به تجزیه و پراکندگی دانش سازمانی و همچنین از بین رفتن یادگیری سازمانی خواهد شد. در این پژوهش به شناسایی عوامل تأثیر گذار بر توسعه مدیریت دانش در مراحل مختلف چرخه مدیریت دانش در شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی پرداخته شد و سپس این عوامل در مراحل مختلف چرخه مدیریت دانش با استفاده از روش¬های تصمیم گیری چند معیاره داده¬های جمع آوری شده تحلیل شد بدین صورت که ابتدا با در نظر گرفتن استقلال میان معیار ها از روش تاپسیس فازی و سپس با در نظر گرفتن روابط داخلی بین معیار های پژوهش با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه¬ای فعالیت¬ها اولویت¬بندی شدند. لازم به ذکر است جهت انجام تحقیق، دو پرسشنامه استفاده شد که پرسشنامه اول بعد از مطالعه مدل¬های مختلف چرخه مدیریت دانش و شناسایی فعالیت¬هایی که باید در هر مرحله انجام پذیرد، جهت تایید و بومی سازی این فعالیت¬ها توسط 5 نفر از خبرگان شرکت طراحی گردید و پرسشنامه دوم جهت اولویت بندی این فعالیت¬ها با توجه به اهدافی که برای مدیریت دانش تعریف شدند میان 10 نفر از خبرگان شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی توزیع شد که نتایج بیانگر عواملی است که در هر مرحله چرخه مدیریت دانش از هر دو روش اولویت دار هستند و سازمان فوق الذکر باید به این فعالیت¬ها توجه ویژه مبذول بدارد و جهت توسعه مدیریت دانش سرمایه¬گذاری نماید.